بیماری اسلیپ (SCFE)

این بیماری ناشی از آسیبی است که در ناحیه لگن به وجود می آید و بیشتر در نوجوانان و کودکان در حال رشد دیده می شود. دلایل این بیماری هنوز ناشناخته است. در این بیماری سر استخوان ران بر روی گردن استخوان جابجا شده که اصطلاحا به آن لیز خودن می گوییم. این مشکل بیشتر باعث درد، خشکی و ناپایداری در لگن می شود که به مرور به وجود می آید.

استخوان ران مثل بقیه استخوان های بدن از مرکز به سمت بیرون رشد نمی کند. بلکه این رشد از دو سر استخوان و اطراف غضروف های آن که صفحه های رشدی قرار دارند صورت می گیرد به این صفحات فیز گفته می شود.

این صفحات رشدی بین بخش پهن شده استخوان ران (متافیز) و انتهای استخوان (اپی فیز) قرار گرفته اند. اپی فیز بخش بالایی استخوان ران و مرکز رشد است که نهایتا شکل نهایی سر استخوان ران را تشکیل می دهد.

بیماری اسلیپ یک بیماری شایع بین نوجوانان است. در این بیماری اپی فیز یا سر استخوان ران به سمت پایین و عقب گردن استخوان بر روی صفحات رشد جایی که هنوز استخوان ضعیف است سر می خورد. بیماری اسلیپ معمولا بلافاصله بعد از بلوغ علایم خود را نشان می دهد: معمولا بین 12 تا 16 سالگی پسرها و 10 تا 14 سالگی دخترها.

نوع شدت بیماری اسلیپ بر مبنای توانایی فرد در ایستادن روی پای آسیب دیده اش مشخص می شود.

این یک نوع سخت تر بیماری است. بیمار نمی تواند وزنش را روی آن پا بیاندازد حتی با وجود چوب زیر بغل. ابتلا به این نوع بیماری نیایزی به درمان سریع دارد. عوارض این بیماری بیشتر در افرادی که به نوع سخت بیماری مبتلا هستند ظاهر می شود.

اسلیپ عموما روی یک طرف ظاهر می شود، و امکان دارد بعد از 18 ماه از شروع بروز بیماری  بر روی جهت مخالف هم ظاهر شود.

دلیل ابتلا به اسلیپ مشخص نیست. این بیماری معمولا طی دوره رشد و بلوغ دختران و پسران ظاهر می شود. عواملی که احتمال ابتلا به این بیماری را بالا می برند عبارتنداز:

• وزن زیاد و چاقی
• سابقه ابتلای خانوادگی
• بیماری متابولیک یا غدد درون ریز مثل کم کاری یا پرکاری تیرویید. این احتمال بیشتر برای افرادیست که سنشان در بازه معمول ابتلا (10 تا 16 سال) نیست.

علایم

در این تصویر وضعیت سر استخوان ران مشخص می شود.

درمان این بیماری با جراحی انجام می شود و برای رسیدن به بهترین نتیجه باید هر چه زودتر بیماری تشخیص و برای درمان آن اقدام شود. اگر تشخیص و درمان بسرعت انجام نشود، باعث بوجود آمدن عوارض خطرناکی می شود. هدف درمان جلوگیری از لغزیدن سر استخوان ران است. اینکار با جراحی انجام می شود. اگر بیماری زود شناسایی شود شانس پایدار شدن وضعیت استخوان بیشتر خواهد بود.

این فرایند درمان بسته به وضعیت فرزند شما توسط پزشک مشخص خواهد شد که شامل سه نوع جراحی است:

• فیکس کردن در جا
• جاانداختن باز
• تثبیت درجای مفصل ران مقابل

عوارض

تا چند هفته بعد از جراحی فرزندتان خواهد لنگید. پزشک به شما اطلاعات لازم برای کمک به راه رفتن فرزندتان را خواهد داد که برای جلوگیری از پدید آمدن عوارض باید همه نکات گفته شده را به درستی رعایت کنید.

در زمان مناسب بسته به تجویز پزشک برای بهبود حرکت فرزندتان فیزیوتراپی شروع خواهد شد.

لازم است 18 تا 24 ماه بعد از جراحی فرزندتان تحت نظر پزشک باشد. در این ویزیت ها سه تا چهار ماه یکبار عکسبرداری پرتوایکس انجام می شود تا از رشد صفحات و عدم بروز عوارض مطمئن باشید. بسته به سن فرزندتان و میزان پیشرفت بیماری ممکن است تحت نظر تیمی از پزشکان باقی بماند.