تعویض مجدد مفصل ران

جراحی تعویض مفصل ران یکی از موفق‌ترین جراحی‌ها در علم پزشکی است. در بیشتر بیماران تعویض مفصل ران این امکان را به آن‌ها می‌دهد که زندگی پویاتری داشته باشند و بدون درد طاقت‌فرسای مفصل ران زندگی کنند. هرچند با گذشت زمان به دلایل مختلفی نتایج راضی کننده‌ی این عمل از بین می‌روند. در این شرایط پزشک به بیمار خود یک جراحی دیگر برای برداشتن ایمپلنت مفصل و یا تنها برداشتن برخی از قسمت‌های ایمپلنت اصلی و تعویض آن با قطعات جدید را پیشنهاد می‌کند. این عمل، جراحی تعویض مجدد مفصل ران نام دارد.

اگرچه هدف اصلی هردوی این جراحی ها از بین بردن درد بیمار و بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بیمار است؛ اما جراحی تعویض مجدد مفصل ران با جراحی تعویض مفصل ران برای اولین بار تفاوت دارد. جراحی تعویض مجدد مفصل ران عملی طولانی‌تر و پیچیده‌تر است. این جراحی به برنامه‌ریزی گسترده‌تر و پیچیده‌تری از جمله به کاربردن ایمپلنت‌ها و ابزارهای مخصوص برای دستیابی به نتیجه‌ی بهتر، نیاز دارد.

توضیحات

در طول جراحی تعویض مفصل ران برای اولین بار، مفصل ران با یک ایمپلنت یا همان پروتز که از قطعاتی با جنس فلز، پلاستیک و یا سرامیک تشکیل شده‌، تعویض می‌شود. اگرچه بیشتر جراحی‌های تعویض مفصل ران بسیار موفقیت‌آمیز هستند اما با گذشت زمان احتمال بروز مشکلاتی نیز وجود دارد. برای برطرف کردن این مشکلات ممکن است که به جراحی مجدد مفصل ران برای تعویض اجزاء مفصل نیاز باشد.

انواع مختلفی از جراحی تعویض مجدد مفصل ران وجود دارد. در بعضی موارد لازم است پزشک تنها چند قطعه از ایمپلنت اصلی را تعویض کند. اما در سایر موارد کل ایمپلنت باید تعویض گردد و استخوان‌های اطراف پروتز لازم است با پیوند استخوان و یا به کارگیری قطعاتی از فلز تیتانیوم بازسازی شوند.

آسیب دیدگی استخوان و بافت نرم اطراف مفصل ممکن است باعث شود تعویض مفصل ران با پروتزهای استاندارد هیپ (مفصل ران) برای پزشک دشوار شود. در بیشتر جراحی‌های تعویض مجدد، پزشک از ایمپلنت‌های مخصوص که برای ترمیم و جبران آسیب‌های وارده به استخوان و بافت نرم به نار می‌روند استفاده می‌کند.

در چه شرایطی تعویض مجدد مفصل ران توصیه می‌شود؟

با توجه به میزان آسیب دیدگی، پزشک تعویض را توصیه خواهد کرد. در شرایط زیر تعویض مجدد مفصل ران توصیه می گردد:

ساییدگی و سست شدن ایمپلنت

در جراحی تعویض مفصل با ایمپلنت قطعات در محل به استخوان چسپانده و یا پرس می‌شوند تا امکان رشد استخوان بر روی ایملنت وجود داشته باشد و موجب ثبات بیشتر پروتز گردد. کاهی هم ممکن است استخوان بر روی اجزای پرس شده رشد و پیشروی نکند. بعلاوه اجزایی که در جراحی اولیه محکم بر روی استخوان چسپانده و یا پرس شده‌اند ممکن است به دلیل عواملی چون فعالیت‌های سنگین مکرر، وزن زیاد بیمار و خوردگی، قسمت پلاستیکی بین گوی در سر ایمپلنت و کاسه‌ی فلزی ایمپلنت سست شده و همین باعث ایجاد درد در قسمت مفصل ران شود.

همچنین در افرادی که در سنین جوانی جراحی تعویض مفصل ران انجام می‌دهند در سنین بالاتر عمر مفید ایمپلنت به پایان می‌رسد و نیاز خواهد بود که جراحی تعویض مجدد مفصل زانو انجام شود.

در برخی موارد، ذرات ریزی که از پوشش پلاستیکی داخل کاسه مفصل مصنوعی جدا شده‌اند در اطراف مفصل ران جمع شده و توسط سیستم ایمنی بدن مورد حمله قرار می‌گیرند. این واکنش سیستم ایمنی، استخوان‌های سالم اطراف ایمپلنت را نیز مورد هدف قرار می‌دهد و این امر منجر به عفونت می‌شود. بنابراین استخوان در اطراف ایمپلنت خراب و پوسیده می‌شود و ایمپلنت هم سست شده دچار مشکل خواهد شد. البته امروزه با پیشرفت صنعت پلاستیک کمتر با این مشکل مواجه می‌شویم.

عفونت

اگر باکتری‌ها به بدن نفوذ کرده و خود را به سطح پروتز برسانند ممکن است در زمانی که فرد در بیمارستان بستری است، پس از ترخیص از بیمارستان و یا حتی سال‌ها بعد دچار عفونت شود. این عفونت می‌تواند دردناک بوده و باعث شود ایمپلنت در قسمت اتصال از استخوان جدا شود. حتی اگر پروتز از استخوان جدا هم نشود بیمار به خاطر عفونت دچار درد، لق شدن پروتز و تجمع آب در محل جراحی می‌شود. از آنجایی که باکتری‌ها را به آسانی نمی‌توان با آنتی‌بیوتیک در بدن بیمار ازبین برد بنابراین معمولاْ انجام جراحی مجدد برای برطرف کردن مشکل نیاز خواهد بود.

دررفتگی‌های مکرر

تعویض مفصل شامل جاگذاری یک مفصل گوی و کاسه‌ای درست مشابه مفصل واقعی یک انسان است. برای عملکرد صحیح این مفصل، قسمت گوی‌مانند باید داخل گودی قسمت کاسه‌ای باقی بماند. گاهی ضربه و یا قرار گرفتن در پوزیشن‌های نامناسب می‌تواند منجر به در‌رفتگی گوی از داخل قسمت کاسه‌ای مفصل شود. چنانچه این اتفاق به طور مکرر روی بدهد بیمار برای رفع این مشکل به جراحی مجدد نیاز خواهد داشت.

شکستگی

شکستگی پس از جاگذاری پروتز به شکستگی استخوانی در نزدیکی اجزای ایمپلنت گفته می‌شود که  اغلب می‌تواند ناشی از افتادن بیمار باشد. بسته به میزان، صدمه‌ی وارد شده به ایمپلنت و محل شکستگی با نظر پزشک ممکن است به جراحی مجدد نیاز باشد.

حساسیت بدن نسبت به یون‌های فلزی

به مرور زمان فلز به کار رفته در ساخت ایمپلنت ممکن است بشکند، پوسیده یا ساییده شود و به همین علت اجزاء ریزی از پروتز جدا شده و در اطراف پروتز جمع شوند. این اتفاق بیشتر در پروتزهایی اتفاق می‌افتد که جنس گوی و کاسه‌ی ایمپلنت هر دو از فلز باشد. در بعضی از بیماران حساسیت ناشی از این امر می‌تواند باعث آسیب رساندن به استخوان و بافت نرم اطراف مفصل شده و لزوم انجام جراحی مجدد را پیش بیاورد.

در آخر؛

این جراحی، ایمن و موثر است و می تواند باعث کاهش درد شود و کار شما را برای انجام فعالیت های روزانه راحت تر کند.

برای گرفتن مشاوره از دکتر محمد علی قاسمی، متخصص جراحی استخوان و مفاصل، جراح هیپ و لگن و تعویض مفصل با شماره های زیر تماس حاصل کنید.

071-36266609
071-36288510